Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w dniu 14 grudnia 2023 r. wyda kolejny wyrok, który wpłynie na relacje między konsumentami, a bankami w kontekście roszczeń bankowych. Warszawski sąd, szukając wyjaśnień na kilka kluczowych kwestii, zwrócił się do TSUE z pytaniami, które dotyczyły przedawnienia roszczeń, pozycji konsumentów i przedsiębiorców w kontekście kredytów „frankowych” a także odpowiedzialności banków w przypadku nieważnych umów kredytowych.
- Przedawnienie roszczeń bankowych
Kluczową kwestią, na którą TSUE odpowie, jest to czy i jak przedawniają się roszczenia banków względem klientów. TSUE wyjaśni, czy przedawnienie jest procesem zależnym od jakiś czynników, a w tym od świadomości obu stron o istnieniu roszczenia.
- Różnice w biegu przedawnienia
Drugie pytanie dotyczy możliwości szybszego biegu przedawnienia roszczeń konsumenta w porównaniu do przedsiębiorcy. Wyrok TSUE jasno wskaże, jak prawo unijne każe traktować konsumentów i przedsiębiorców, uwzględniając fakt, iż nie można stosować podwójnych standardów, zależnych od statusu prawnego strony.
- Zarzut zatrzymania i odpowiedzialność za odsetki
Banki często podnoszą w procesach z frankowiczami zarzut zatrzymania w kontekście roszczeń kredytobiorców. TSUE rozstrzygnie, czy takie działanie może być dopuszczalne.
- Świadomość nieważności umowy kredytowej
Inną ważną kwestią jest świadomość konsumenta o nieważności umowy kredytowej. TSUE rozstrzygnie, czy obowiązek poinformowania o ewentualnych nieprawidłowościach w umowie spoczywa na przedsiębiorcy, czyli banku.
- Unikanie zapłaty odsetek przez banki
Na koniec TSUE zajmie się odpowiedzią na pytanie, czy banki mogą uniknąć zapłaty odsetek powołując się na zarzut zatrzymania.
Wyrok TSUE w sprawie C-28/22 będzie kamieniem milowym w rozumieniu i stosowaniu prawa konsumenckiego i bankowego w Unii Europejskiej. Jesteśmy przekonani, że rozstrzygnięcie będzie korzystne dla kredytobiorców i zapewni bardziej zrównoważone i sprawiedliwe podejście do roszczeń bankowych, zwiększając jeszcze bardziej ochronę konsumentów. Ta decyzja ma szerokie implikacje dla przyszłych spraw sądowych i praktyk bankowych.
—
PYTANIA TSUE PO PRZETŁUMACZENIU:
- Czy termin przedawnienia roszczeń banku jest uzależniony od:
- Poinformowania przez konsumenta banku o tym, że uważa że postanowienia są niedozwolone,
- Od pouczenia konsumenta przez sąd o możliwości uznania postanowień za niedozwolone,
- Od złożenia przez konsumenta oświadczenia o świadomości skutków nieważności umowy,
- „zdania przez konsumenta” egzaminu z pytań sądu o skutki nieważności umowy,
- Od prawomocnego wyroku sądu ustalającego nieważność umowy.
- Pytanie dot. tego czy przedsiębiorca powinien sam zweryfikować świadomość konsumenta co do nieważności umowy kredytowej,
- Czy możliwa jest sytuacja w której bieg terminu przedawnienia roszczeń konsumenta zaczyna się szybciej niż roszczeń przedsiębiorcy,
- Czy banki mogą powoływać się na prawo zatrzymania,
- Czy powołując się na zarzut zatrzymania, bank może uniknąć zapłaty odsetek za to, że nie oddał konsumentowi należności w terminie wynikającym z wezwania do zapłaty.
—
Link do pytania prejudycjalnego (oryginalnego tekstu pytań):
